ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ για τα
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ
CITIZENS LEAGUE for
HUMAN RIGHTS
Δ Ε Λ Τ Ι Ο ΤΥΠΟΥ 27 Μαρτίου 2009
Η Ένωση Πολιτών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, με δική της πρωτοβουλία και με εξουσιοδοτήσεις επτακοσίων κρατουμένων για υποθέσεις ναρκωτικών, προσέφυγε πρόσφατα με Αναφορά (Petition) προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ζήτησε την παρέμβασή του για την επίλυση του τεράστιου κοινωνικού προβλήματος που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας, και των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι υπόδικοι και οι καταδικασμένοι, εξ αιτίας των γνωστών απάνθρωπων και απαράδεκτων συνθηκών των σωφρονιστικών καταστημάτων καθώς και εξ αιτίας της επιβολής εξοντωτικών και απάνθρωπων ποινών πολυετών καθείρξεων εις βάρος κυρίως νέων ανθρώπων, που είχαν την ατυχία να εμπλακούν και να εξαρτηθούν από τα ναρκωτικά.
Ζητήσαμε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία όλων των κρατούμενων και των οικογενειών τους, που ταλαιπωρούνται και δοκιμάζονται αδικούμενοι ποικιλοτρόπως από τη Μηχανή της Αδικίας, δηλαδή, τις δικαστικές αποφάσεις με τις κυριολεκτικά απάνθρωπες και εξοντωτικές ποινές λόγω των παρενεργειών του παραδικαστικού (χρηματισμός δικαστών) και του φόβου των δικαστών μη τυχόν κατηγορηθούν για εύνοια, τις άδικες δίκες, τα υπέρογκα ποσά για έξοδα δικών, και την παραβίαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (2007/C 303/01). Αναφέραμε τη μη εφαρμογή από τη χώρα μας των σχετικών διατάξεων του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εναρμόνιση του εθνικού ποινικού δικαίου με το ποινικό δίκαιο των Ευρωπαϊκών χωρών και ιδιαίτερα των χωρών μελών της ζώνης Σενγκεν (400 εκατομμύρια πολίτες), καθώς επίσης και τη παραπλάνηση της κοινής γνώμης από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, με τη λανθασμένη εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας (ν. 3727/2008, ΦΕΚ 257Α) με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, για τη δήθεν αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών καταστημάτων και τη συμβολή της χώρας μας στην απαιτούμενη εναρμόνιση του ποινικού δικαίου στην ΕΕ. (Το Συμβούλιο της Ευρώπης με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ είχε καλέσει, από το έτος 2004, τα κράτη μέλη της ΕΕ να εναρμονίσουν το ποινικό τους δίκαιο με μέγιστες ποινές για τα ναρκωτικά, ακολουθώντας τα σύγχρονα προγράμματα ποινικής και αντεγκληματικής πολιτικής των δυτικών χωρών τις τελευταίας δεκαετίας, και καθόρισε την πρόληψη, ενημέρωση και τη μείωση της χρήσης ναρκωτικών, Απόφαση 1150/2007/ΕΚ, ως τη βασική αρχή στην ποινική και αντεγκληματική της πολιτική και όχι την αυστηροποίηση και την μηδενική ανοχή των ποινών στο κατασταλτικό σύστημα των κρατών μελών, με σκοπό να μειωθούν οι άδικες και εξοντωτικές ποινές και να αποσυμφορηθούν οι φυλακές. Σημειώνεται ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπ. Κοινοβουλίου δεσμεύουν άμεσα τα κράτη μέλη και παράγουν έννομα αποτελέσματα για τους πολίτες της ΕΕ).
Σήμερα, το δικαστικό και σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μας είναι υπό επιτήρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κινδυνεύει η χώρα μας να καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και να αποζημιώσει με εκατομμύρια ευρώ έλληνες και αλλοδαπούς κρατούμενους, διότι δεν εφαρμόζει αυτούσια την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως επιβάλλεται από τις συνθήκες με τη ΕΕ και την ελληνική νομοθεσία, και τους κρατά φυλακισμένους με εξοντωτικές ποινές, μη ανταποκρινόμενη στις διατάξεις της ΕΕ, που καθορίζουν τη μείωση των ποινών, την πρόληψη και τη μείωση της χρήσης ναρκωτικών ως τη βασική αρχή στην ποινική και την αντεγκληματική πολιτική και όχι την αυστηροποίηση και τη μηδενική ανοχή των ποινών στο κατασταλτικό σύστημα των κρατών μελών της.
Την 23.02.09, ο αξιότιμος πρόεδρος της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. Marcin Libicki, μας ενημέρωσε εγγράφως ότι η Αναφορά μας θεωρήθηκε πολύ σοβαρή, έγινε αποδεκτή και άρχισε ήδη ο σχετικός έλεγχος από την Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έδωσε αμέσως εντολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) να διεξαγάγει σχετικές έρευνες για όλα τα σοβαρά ζητήματα που διετυπώθησαν με αδιαμφισβήτητα στοιχεία στην Αναφορά μας (επισυνάπτεται η επιστολή και μετάφραση).
Η Ένωση Πολιτών δεσμεύτηκε προς την Επιτροπή Αναφορών να συνδράμει στην έρευνά της και θα της αποστείλει ότι νεότερο στοιχείο προκύψει. Για το λόγο αυτό καλούμε τους κρατούμενους και τους συγγενείς τους να μας ενημερώσουν άμεσα με οτιδήποτε στοιχείο γνωρίζουν που αφορά τη Μηχανή της Αδικίας, που στήθηκε σε βάρος του ελληνικού λαού επί χρόνια και φορτώθηκαν τα σωφρονιστικά καταστήματα με θύματα νέους ανθρώπους. Αρμόδιοι και μη, πλούτισαν σε βάρος των παιδιών του λαού, έχοντας κάνει σημαία την δήθεν εφαρμογή της Μηδενικής Ανοχής στο ποινικό δίκαιο, ενώ για τους υμετέρους εφαρμόζουν το ήπιο ποινικό δίκαιο της Απόφασης-Πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ (αναφερθείτε στο επισυναπτόμενο δημοσίευμα της εφημερίδας Espresso της 10.11.08, και στο υπ’ αριθ. 25/2008 βούλευμα του εφετείου Κέρκυρας). Δυστυχώς, οι αρμόδιοι του Υπουργείου Δικαιοσύνης κωφεύουν για την εύνοια προς τους επώνυμους , αν και έχουν ενημερωθεί εγγράφως.
Τα θέματα που καταγγείλαμε στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ήδη ερευνώνται είναι τα ακόλουθα:
1. Τη μη εφαρμογή από τη χώρα μας της νέας αντεγκληματικής πολιτικής της ΕΕ για τα ναρκωτικά που διαμόρφωσε το Συμβούλιο της Ευρώπης, με διάφορες αποφάσεις του και κάλυψε το σύνολο των δραστηριοτήτων της καθορίζοντας τους κύριους στόχους της ΕΕ. Οι στόχοι περιλάμβαναν την επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας της υγείας, ευημερίας και κοινωνικής συνοχής μέσω της πρόληψης και της μείωσης της χρήσης ναρκωτικών, της εξάρτησης καθώς και των επιβλαβών συνεπειών των ναρκωτικών για την υγεία και τη κοινωνία. Δηλαδή η ΕΕ χάραξε μια κοινωνιοκεντρική αντεγκληματική πολιτική εφαρμόζοντας μέτρα που αφορούν την κοινωνική και τους τρόπους δράσης του κράτους πρόνοιας (κοινωνικές παροχές, μέτρα κατά της ανεργίας, περίθαλψη, ασφάλεια, κ.λ.π.) και εστράφη προς την αποποινικοποίηση.
Για την ΕΕ το σύστημα που χρησιμοποιεί ποινικο-κατασταλτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της αύξησης της χρήσης ναρκωτικών (όπως η χώρα μας) είναι πλέον παρελθόν, όπως είναι παρελθόν και η ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Σήμερα, ο κατασταλτικός μηχανισμός της χώρας μας, για τη πάταξη της διακίνησης των ναρκωτικών, στηρίζεται σε ανελαστικές πολιτικές επιβολής του νόμου και της τάξης (law and order), χωρίς τη δυνατότητα μετατροπής της ποινής, τον οποίο διαδέχθηκε η πολιτική της μηδενικής ανοχής, ιδιαίτερα μετά την ισχυρή δόνηση που δέχθηκαν τα θεμέλια της ελληνικής Δικαιοσύνης, λόγω του λεγόμενου “παραδικαστικού”. (Η απόφαση 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου αποτελεί πλέον αδιαμφισβήτητο και αναπόσπαστο μέρος της κοινής απόφασης 1150/2007/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρώπης και αποτελεί τον πυρήνα της ποινικής και αντεγκληματικής πολιτικής της ΕΕ για την επόμενη δεκαετία). Η στρατηγική της ΕΕ για τα ναρκωτικά, που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας, περιλαμβάνει μια σειρά μέτρων στόχος των οποίων είναι:
α. Nα ανακόψουν τον ρυθμό της ζήτησης ναρκωτικών,
β. Να βελτιώσουν τη θεραπεία των τοξικομανών,
γ. Να μειώσουν τη διαθεσιμότητα των παράνομων ναρκωτικών,
δ. Να εναρμονίσουν τις πολιτικές των κρατών μελών, καθορίζοντας μέγιστες ποινές, σύμφωνα με την Απόφαση- Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ, και
ε. Να ενδυναμώσουν τη συνοχή των κρατών μελών, στον τομέα της πολιτικής τους για τη δίωξη της διακίνησης ναρκωτικών).
2. Την παραπλάνηση της ελληνικής κοινωνίας αλλά και των κρατών μελών της συνθήκης Σένγκεν από τους αρμοδίους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, λόγω της λανθασμένης ενσωμάτωσης της Απόφασης-Πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης στο ελληνικό ποινικό δίκαιο με τον πρόσφατο ν. 3727/2008 (ΦΕΚ 257Α). Αυτό το πρωτοφανές γεγονός θίγει το κύρος του Υπουργείου Δικαιοσύνης και εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς, διότι παραβιάζεται η ελεύθερη διακίνηση 400 εκατομμυρίων πολιτών της ζώνης Σένγκεν (Σημειώνεται ότι ο νέος ν. 3727/2008, που νομοθετήθηκε για την εναρμόνιση του εθνικού ποινικού δικαίου με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ, όχι μόνο δεν ενσωματώνει την συγκεκριμένη Απόφαση-Πλαίσιο και δεν εναρμονίζει το ελληνικό ποινικό δίκαιο με τις μειωμένες ποινές που προβλέπονται από την Απόφαση-Πλαίσιο, αλλά αντιθέτως αυξάνει τις ήδη εξοντωτικές ποινές. Την αυτούσια ενσωμάτωση της Απόφασης-Πλαισίου στο εθνικό ποινικό δίκαιο είχε ρητώς υποσχεθεί ο τέως Υπουργός Δικαιοσύνης στους εκπροσώπους της «Ένωσης Πολιτών», που τον επισκέφτηκαν την 14.11.2008, αλλά και προς τους κρατουμένους με το δελτίο τύπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με αριθ. πρωτ. 115566 που αναρτήθηκε σε όλα τα σωφρονιστικά καταστήματα).
3. Την άμεση τροποποίηση του ν. 3727/2008 και αυτούσια ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία της Απόφασης-Πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, χωρίς παρερμηνείες και λανθασμένες μεταφράσεις, διότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού ποινικού δικαίου και υπερισχύει από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου (άρθρο 28, παρ. 1 του Συντάγματος). Η εφαρμογή της Απόφασης-Πλαισίου από την ελληνική δικαιοσύνη για όλα τα αδικήματα ναρκωτικών ήταν υποχρεωτική από την 25.10.04, την ημερομηνία έναρξης ισχύος της Απόφασης-Πλαισίου, σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Ήδη, όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, και ιδιαίτερα τα κράτη μέλη της ζώνης Σένγκεν, εναρμόνισαν τα εθνικά τους ποινικά δίκαια με την Απόφαση-Πλαίσιο (ακόμη και τα Σκόπια, που δεν ανήκουν στην ΕΕ, εναρμονίστηκαν). Η ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία της Απόφασης-Πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, ώστε να πάψει η επιβολή εξοντωτικών ποινών πολυετών καθείρξεων καθώς και αυτής της έσχατης των ποινών, δηλαδή της ισόβιας κάθειρξης, εις βάρος των εμπλακέντων με τα ναρκωτικά και, κυρίως, εις βάρος νέων ανθρώπων, που, ως γνωστό, κρίνονται και χαρακτηρίζονται ως δήθεν έμποροι ναρκωτικών, ενώ είναι άρρωστοι χρήστες. Όπως είναι γνωστό, η Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ καθορίζει τα συστατικά χαρακτηριστικά των εγκληματικών πράξεων για τη διακίνηση ναρκωτικών και επιβάλει την υποχρέωση στα κράτη μέλη της ΕΕ να καθορίσουν στην εθνική νομοθεσία τους, για αυτές τις εγκληματικές πράξεις, μία μέγιστη ποινή, κυμαινόμενη σε ελάχιστο και μέγιστο όριο. Αυτή η απόφαση στο χώρο της Ελευθερίας Ασφάλειας και Δικαιοσύνης της ΕΕ αποτελεί πλέον ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία, είναι μέρος του τρίτου πυλώνα της ΕΕ, σύμφωνα με την συνθήκη του Maastricht και δεσμεύει τα κράτη μέλη για την εφαρμογή της.
4. Την άδικη διάκριση κατά των κρατουμένων για ναρκωτικά με τις «επιβαρυντικές περιστάσεις», διότι απολύονται μετά την έκτιση των 4/5 της ποινής τους, ενώ οι καταδικασθέντες για οτιδήποτε άλλο αδίκημα εκτίουν τα 3/5 της ποινής (το 90% των κατηγορουμένων, καταδικασθέντων και υπόδικων, έχει υπαχθεί και ανήκει σε αυτή την κατηγορία και, όπως προκύπτει από τις στατιστικές, στην κατηγορία αυτή υπάγονται κυρίως νεαροί τοξικομανείς, που χαρακτηρίστηκαν, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και τον τρόπο της εφαρμογής της από τα δικαστήρια, ως έμποροι και όχι ως ασθενείς δεόμενοι ιατρικής φροντίδας και θεραπείας. Σημειώνεται ότι στην Ιταλία με πληθυσμό 57 εκατομμύρια, οι κρατούμενοι με την κατηγορία του εμπόρου ναρκωτικών είναι 120, ενώ στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον 5.000).
5. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης Rec (2006) 2 - Ευρωπαϊκοί σωφρονιστικοί κανόνες (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 11.01.06).
Η Σύσταση θεσπίζει τους κανονισμούς των ευρωπαϊκών φυλακών και τονίζει ότι πρέπει να εξασφαλίζονται συνθήκες φυλάκισης οι οποίες δεν προσβάλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και οι οποίες προσφέρουν ουσιαστικές επαγγελματικές δραστηριότητες και προγράμματα μεταχείρισης στους κρατούμενους, έτσι ώστε να προετοιμάζονται για την επανένταξή τους στην κοινωνία.
6. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης Rec (2003) 22 - Η υπό όρους απόλυση (απόλυση επί λόγω τιμής) (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 24.09.03).
Με τη Σύσταση η Επιτροπή Υπουργών κρίνει ότι είναι προς το συμφέρον των κρατών μελών της ΕΕ να καθιερώσουν κοινές αρχές αναφορικά με την εφαρμογή των ποινών κατά της ελευθερίας προς τον σκοπό της ενίσχυσης της διεθνούς συνεργασίας σ’ αυτόν τον τομέα. Επίσης αναγνώρισε ότι η απόλυση υπό όρους είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά και εποικοδομητικά μέσα για την πρόληψη της υποτροπής στο έγκλημα και την προαγωγή της αποκατάστασης, που θα προσφέρει στον κρατούμενο μια σχεδιασμένη, υπό βοήθεια και επίβλεψη, επανένταξη στην κοινωνία. Επίσης κρίνει, ότι το οικονομικό κόστος της φυλάκισης θέτει ένα σοβαρό βάρος στην κοινωνία και ότι η έρευνα έχει δείξει πως η κράτηση έχει συχνά αντίστροφα αποτελέσματα και αποτυγχάνει να επανεντάξει τους καταδικασμένους. Κρίνει, συνεπώς, ότι είναι επιθυμητό να μειωθεί η διάρκεια των καταδικών σε ποινές φυλάκισης όσο είναι δυνατόν περισσότερο και ότι η απόλυση με όρους πριν από την πλήρη έκτιση της ποινής είναι ένα σημαντικό μέσο προς τον σκοπό αυτό. Η νομοθεσία και η πρακτική της απόλυσης υπό όρους θα πρέπει να συμμορφώνονται προς τις θεμελιώδεις αρχές των δημοκρατικών κρατών, που διέπονται από τους κανόνες του δικαίου, των οποίων πρωταρχικός στόχος είναι η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη νομολογία των οργάνων στα οποία είναι ανατεθειμένη η εφαρμογή της.
7. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης Rec (2003) 23 - Αντιμετώπιση από τις διοικήσεις των φυλακών των ισοβιτών και των άλλων βαρυποινιτών κρατούμενων (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 09.10.03).
Η Επιτροπή εκτίμησε ότι θα πρέπει να παρέχονται στους κρατούμενους συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης και ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τρόπους που να αρμόζουν στις ατομικές περιστάσεις και να συμφωνούν με τις αρχές της δικαιοσύνης, της επιείκειας και της αμεροληψίας. Επίσης εκτίμησε ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής, στα κράτη μέλη της ΕΕ, έχει προκαλέσει μια αύξηση της επιβολής των ποινών ισόβιας κάθειρξης, η οποία συμβάλει στον υπερκορεσμό των φυλακών, που βλάπτει την αποτελεσματική και ανθρώπινη αντιμετώπιση των κρατούμενων (τουλάχιστον 20% των κρατούμενων στις ελληνικές φυλακές είναι ισοβίτες). Επίσης η νομοθεσία και η πρακτική αναφορικά με την αντιμετώπιση των κρατούμενων θα πρέπει να συμφωνεί με τις απαιτήσεις που περιέχονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη νομολογία των οργάνων εφαρμογής της.
8. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης R (99) 22 - Υπερκορεσμός των φυλακών και πληθωρισμός του πληθυσμού των φυλακών - μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 30.09.99). Η Επιτροπή εκτίμησε ότι ο υπερκορεσμός των φυλακών και η αύξηση του πληθυσμού των φυλακών αποτελούν μέγιστη πρόκληση για τις σωφρονιστικές διοικήσεις και το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης στο σύνολό του, τόσο από την άποψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο και στον τομέα της αποδοτικής διαχείρισης των σωφρονιστικών καταστημάτων. Η στέρηση της ελευθερίας θα πρέπει να θεωρείται ως κύρωση ή μέτρο της τελευταίας καταφυγής και γι’ αυτό θα πρέπει να προβλέπεται μόνον, όταν η σοβαρότητα του εγκλήματος θα καθιστούσε κάθε άλλη κύρωση ή μέτρο αναμφίβολα ακατάλληλη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο της αποεγκληματοποίησης ορισμένων τύπων εγκλημάτων ή να τα αναταξινομήσουν έτσι ώστε να μην επισύρουν ποινές που συνεπάγονται στέρηση της ελευθερίας.
9. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης R (89) 12 – Η εκπαίδευση στη φυλακή (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 13.10.89).
Η Επιτροπή εκτίμησε τη σημασία της εκπαίδευσης στην ανάπτυξη του ατόμου και της κοινότητας καθώς επίσης και ότι το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι θεμελιώδες. Επίσης έκρινε ότι η εκπαίδευση στη φυλακή είναι ένας σημαντικός δρόμος για τη διευκόλυνση της επιστροφής του κρατούμενου στην κοινότητα.
10. Την άμεση εφαρμογή της Απόφαση Res (76) 10 - Αναφορικά με ορισμένα ποινικά μέτρα υποκατάστασης της στερητικής της ελευθερίας ποινής (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 09.03.76).
Η Επιτροπή εκτίμησε ότι είναι προς το συμφέρον των κρατών μελών της ΕΕ να καθιερώσουν κοινές αρχές αντεγκληματικής πολιτικής και τη θέσπιση εναλλακτικών μέτρων κράτησης, τα οποία προ πολλού έχουν καθιερωθεί στην ΕΕ, όπως η αναστολή της ποινής και η τοποθέτηση υπό επιτήρηση, καθώς επίσης και η καθιέρωση του θεσμού κοινωφελούς εργασίας.
11. Την παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη συμμόρφωση με τις ανωτέρω Αποφάσεις και Οδηγίες της ΕΕ και για την οικονομική αποζημίωση όλων των κρατουμένων για τις απάνθρωπες και εξοντωτικές συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές. Επίσης την οικονομική αποζημίωση των κρατούμενων για υποθέσεις ναρκωτικών γιατί δεν δικάστηκαν σύμφωνα με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, που ισχύει από 25.10.04, αλλά και για όσους δικάστηκαν πριν την ισχύ της Απόφασης δεν μετριάστηκε η ποινή τους μετά την 25.10.04 σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία. Να δοθεί χάρη και να μειωθεί η ποινή όλων των κρατούμενων κατά πέντε έτη, συμπεριλαμβανομένου και των ισοβιτών, στα πλαίσια αναγνώρισης των δικαιωμάτων των κρατουμένων και εναρμόνισης της εθνικής νομοθεσίας με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ ΔΕΥ, όπως έκανε η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Ιταλία, και να εφαρμοστεί ειδικό καθεστώς ποινών για τους μη υπότροπους, όπως ισχύει στα κράτη μέλη της ΕΕ.
Ο Πρόεδρος της Ένωσης Πολιτών ζήτησε ακρόαση από τον αξιότιμο κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος την απεδέχθη, για να του εκθέσει τα προβλήματα όλων των κρατούμενων καθώς επίσης και τις απαράδεκτες συνθήκες του δικαστικού και σωφρονιστικού συστήματος, που δεν τιμούν τη χώρα μας, ούτε τον πολιτισμό μας, ώστε να επιλυθούν και να αντιμετωπίζονται στο εξής οι κρατούμενοι ως ανθρώπινα όντα, ως πολίτες και ως άνθρωποι με ανάγκες αλλά και με αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα. Η Ένωση Πολιτών, εξακολουθώντας να παρέχει με την ίδια αποφασιστικότητα την αμέριστη συμπαράστασή της στους κρατούμενους (καταδικασμένους και υπόδικους) εύχεται και ελπίζει, ότι, επί τέλους, θα γίνουν πράξη οι απαιτούμενες άμεσες και κατεπείγουσες ενέργειες, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, προκειμένου να ανατείλει το φως της Δικαιοσύνης στον σημερινό ερεβώδη χώρο των φυλακών.
ϊ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ
CITIZENS LEAGUE for
HUMAN RIGHTS
Δ Ε Λ Τ Ι Ο ΤΥΠΟΥ 27 Μαρτίου 2009
Η Ένωση Πολιτών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, με δική της πρωτοβουλία και με εξουσιοδοτήσεις επτακοσίων κρατουμένων για υποθέσεις ναρκωτικών, προσέφυγε πρόσφατα με Αναφορά (Petition) προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ζήτησε την παρέμβασή του για την επίλυση του τεράστιου κοινωνικού προβλήματος που έχει δημιουργηθεί στη χώρα μας, και των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι υπόδικοι και οι καταδικασμένοι, εξ αιτίας των γνωστών απάνθρωπων και απαράδεκτων συνθηκών των σωφρονιστικών καταστημάτων καθώς και εξ αιτίας της επιβολής εξοντωτικών και απάνθρωπων ποινών πολυετών καθείρξεων εις βάρος κυρίως νέων ανθρώπων, που είχαν την ατυχία να εμπλακούν και να εξαρτηθούν από τα ναρκωτικά.
Ζητήσαμε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία όλων των κρατούμενων και των οικογενειών τους, που ταλαιπωρούνται και δοκιμάζονται αδικούμενοι ποικιλοτρόπως από τη Μηχανή της Αδικίας, δηλαδή, τις δικαστικές αποφάσεις με τις κυριολεκτικά απάνθρωπες και εξοντωτικές ποινές λόγω των παρενεργειών του παραδικαστικού (χρηματισμός δικαστών) και του φόβου των δικαστών μη τυχόν κατηγορηθούν για εύνοια, τις άδικες δίκες, τα υπέρογκα ποσά για έξοδα δικών, και την παραβίαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (2007/C 303/01). Αναφέραμε τη μη εφαρμογή από τη χώρα μας των σχετικών διατάξεων του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εναρμόνιση του εθνικού ποινικού δικαίου με το ποινικό δίκαιο των Ευρωπαϊκών χωρών και ιδιαίτερα των χωρών μελών της ζώνης Σενγκεν (400 εκατομμύρια πολίτες), καθώς επίσης και τη παραπλάνηση της κοινής γνώμης από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, με τη λανθασμένη εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας (ν. 3727/2008, ΦΕΚ 257Α) με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, για τη δήθεν αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών καταστημάτων και τη συμβολή της χώρας μας στην απαιτούμενη εναρμόνιση του ποινικού δικαίου στην ΕΕ. (Το Συμβούλιο της Ευρώπης με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ είχε καλέσει, από το έτος 2004, τα κράτη μέλη της ΕΕ να εναρμονίσουν το ποινικό τους δίκαιο με μέγιστες ποινές για τα ναρκωτικά, ακολουθώντας τα σύγχρονα προγράμματα ποινικής και αντεγκληματικής πολιτικής των δυτικών χωρών τις τελευταίας δεκαετίας, και καθόρισε την πρόληψη, ενημέρωση και τη μείωση της χρήσης ναρκωτικών, Απόφαση 1150/2007/ΕΚ, ως τη βασική αρχή στην ποινική και αντεγκληματική της πολιτική και όχι την αυστηροποίηση και την μηδενική ανοχή των ποινών στο κατασταλτικό σύστημα των κρατών μελών, με σκοπό να μειωθούν οι άδικες και εξοντωτικές ποινές και να αποσυμφορηθούν οι φυλακές. Σημειώνεται ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπ. Κοινοβουλίου δεσμεύουν άμεσα τα κράτη μέλη και παράγουν έννομα αποτελέσματα για τους πολίτες της ΕΕ).
Σήμερα, το δικαστικό και σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μας είναι υπό επιτήρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κινδυνεύει η χώρα μας να καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και να αποζημιώσει με εκατομμύρια ευρώ έλληνες και αλλοδαπούς κρατούμενους, διότι δεν εφαρμόζει αυτούσια την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως επιβάλλεται από τις συνθήκες με τη ΕΕ και την ελληνική νομοθεσία, και τους κρατά φυλακισμένους με εξοντωτικές ποινές, μη ανταποκρινόμενη στις διατάξεις της ΕΕ, που καθορίζουν τη μείωση των ποινών, την πρόληψη και τη μείωση της χρήσης ναρκωτικών ως τη βασική αρχή στην ποινική και την αντεγκληματική πολιτική και όχι την αυστηροποίηση και τη μηδενική ανοχή των ποινών στο κατασταλτικό σύστημα των κρατών μελών της.
Την 23.02.09, ο αξιότιμος πρόεδρος της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. Marcin Libicki, μας ενημέρωσε εγγράφως ότι η Αναφορά μας θεωρήθηκε πολύ σοβαρή, έγινε αποδεκτή και άρχισε ήδη ο σχετικός έλεγχος από την Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία έδωσε αμέσως εντολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) να διεξαγάγει σχετικές έρευνες για όλα τα σοβαρά ζητήματα που διετυπώθησαν με αδιαμφισβήτητα στοιχεία στην Αναφορά μας (επισυνάπτεται η επιστολή και μετάφραση).
Η Ένωση Πολιτών δεσμεύτηκε προς την Επιτροπή Αναφορών να συνδράμει στην έρευνά της και θα της αποστείλει ότι νεότερο στοιχείο προκύψει. Για το λόγο αυτό καλούμε τους κρατούμενους και τους συγγενείς τους να μας ενημερώσουν άμεσα με οτιδήποτε στοιχείο γνωρίζουν που αφορά τη Μηχανή της Αδικίας, που στήθηκε σε βάρος του ελληνικού λαού επί χρόνια και φορτώθηκαν τα σωφρονιστικά καταστήματα με θύματα νέους ανθρώπους. Αρμόδιοι και μη, πλούτισαν σε βάρος των παιδιών του λαού, έχοντας κάνει σημαία την δήθεν εφαρμογή της Μηδενικής Ανοχής στο ποινικό δίκαιο, ενώ για τους υμετέρους εφαρμόζουν το ήπιο ποινικό δίκαιο της Απόφασης-Πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ (αναφερθείτε στο επισυναπτόμενο δημοσίευμα της εφημερίδας Espresso της 10.11.08, και στο υπ’ αριθ. 25/2008 βούλευμα του εφετείου Κέρκυρας). Δυστυχώς, οι αρμόδιοι του Υπουργείου Δικαιοσύνης κωφεύουν για την εύνοια προς τους επώνυμους , αν και έχουν ενημερωθεί εγγράφως.
Τα θέματα που καταγγείλαμε στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ήδη ερευνώνται είναι τα ακόλουθα:
1. Τη μη εφαρμογή από τη χώρα μας της νέας αντεγκληματικής πολιτικής της ΕΕ για τα ναρκωτικά που διαμόρφωσε το Συμβούλιο της Ευρώπης, με διάφορες αποφάσεις του και κάλυψε το σύνολο των δραστηριοτήτων της καθορίζοντας τους κύριους στόχους της ΕΕ. Οι στόχοι περιλάμβαναν την επίτευξη υψηλού επιπέδου προστασίας της υγείας, ευημερίας και κοινωνικής συνοχής μέσω της πρόληψης και της μείωσης της χρήσης ναρκωτικών, της εξάρτησης καθώς και των επιβλαβών συνεπειών των ναρκωτικών για την υγεία και τη κοινωνία. Δηλαδή η ΕΕ χάραξε μια κοινωνιοκεντρική αντεγκληματική πολιτική εφαρμόζοντας μέτρα που αφορούν την κοινωνική και τους τρόπους δράσης του κράτους πρόνοιας (κοινωνικές παροχές, μέτρα κατά της ανεργίας, περίθαλψη, ασφάλεια, κ.λ.π.) και εστράφη προς την αποποινικοποίηση.
Για την ΕΕ το σύστημα που χρησιμοποιεί ποινικο-κατασταλτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της αύξησης της χρήσης ναρκωτικών (όπως η χώρα μας) είναι πλέον παρελθόν, όπως είναι παρελθόν και η ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Σήμερα, ο κατασταλτικός μηχανισμός της χώρας μας, για τη πάταξη της διακίνησης των ναρκωτικών, στηρίζεται σε ανελαστικές πολιτικές επιβολής του νόμου και της τάξης (law and order), χωρίς τη δυνατότητα μετατροπής της ποινής, τον οποίο διαδέχθηκε η πολιτική της μηδενικής ανοχής, ιδιαίτερα μετά την ισχυρή δόνηση που δέχθηκαν τα θεμέλια της ελληνικής Δικαιοσύνης, λόγω του λεγόμενου “παραδικαστικού”. (Η απόφαση 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου αποτελεί πλέον αδιαμφισβήτητο και αναπόσπαστο μέρος της κοινής απόφασης 1150/2007/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρώπης και αποτελεί τον πυρήνα της ποινικής και αντεγκληματικής πολιτικής της ΕΕ για την επόμενη δεκαετία). Η στρατηγική της ΕΕ για τα ναρκωτικά, που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας, περιλαμβάνει μια σειρά μέτρων στόχος των οποίων είναι:
α. Nα ανακόψουν τον ρυθμό της ζήτησης ναρκωτικών,
β. Να βελτιώσουν τη θεραπεία των τοξικομανών,
γ. Να μειώσουν τη διαθεσιμότητα των παράνομων ναρκωτικών,
δ. Να εναρμονίσουν τις πολιτικές των κρατών μελών, καθορίζοντας μέγιστες ποινές, σύμφωνα με την Απόφαση- Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ, και
ε. Να ενδυναμώσουν τη συνοχή των κρατών μελών, στον τομέα της πολιτικής τους για τη δίωξη της διακίνησης ναρκωτικών).
2. Την παραπλάνηση της ελληνικής κοινωνίας αλλά και των κρατών μελών της συνθήκης Σένγκεν από τους αρμοδίους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, λόγω της λανθασμένης ενσωμάτωσης της Απόφασης-Πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης στο ελληνικό ποινικό δίκαιο με τον πρόσφατο ν. 3727/2008 (ΦΕΚ 257Α). Αυτό το πρωτοφανές γεγονός θίγει το κύρος του Υπουργείου Δικαιοσύνης και εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς, διότι παραβιάζεται η ελεύθερη διακίνηση 400 εκατομμυρίων πολιτών της ζώνης Σένγκεν (Σημειώνεται ότι ο νέος ν. 3727/2008, που νομοθετήθηκε για την εναρμόνιση του εθνικού ποινικού δικαίου με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ, όχι μόνο δεν ενσωματώνει την συγκεκριμένη Απόφαση-Πλαίσιο και δεν εναρμονίζει το ελληνικό ποινικό δίκαιο με τις μειωμένες ποινές που προβλέπονται από την Απόφαση-Πλαίσιο, αλλά αντιθέτως αυξάνει τις ήδη εξοντωτικές ποινές. Την αυτούσια ενσωμάτωση της Απόφασης-Πλαισίου στο εθνικό ποινικό δίκαιο είχε ρητώς υποσχεθεί ο τέως Υπουργός Δικαιοσύνης στους εκπροσώπους της «Ένωσης Πολιτών», που τον επισκέφτηκαν την 14.11.2008, αλλά και προς τους κρατουμένους με το δελτίο τύπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με αριθ. πρωτ. 115566 που αναρτήθηκε σε όλα τα σωφρονιστικά καταστήματα).
3. Την άμεση τροποποίηση του ν. 3727/2008 και αυτούσια ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία της Απόφασης-Πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, χωρίς παρερμηνείες και λανθασμένες μεταφράσεις, διότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού ποινικού δικαίου και υπερισχύει από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου (άρθρο 28, παρ. 1 του Συντάγματος). Η εφαρμογή της Απόφασης-Πλαισίου από την ελληνική δικαιοσύνη για όλα τα αδικήματα ναρκωτικών ήταν υποχρεωτική από την 25.10.04, την ημερομηνία έναρξης ισχύος της Απόφασης-Πλαισίου, σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Ήδη, όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, και ιδιαίτερα τα κράτη μέλη της ζώνης Σένγκεν, εναρμόνισαν τα εθνικά τους ποινικά δίκαια με την Απόφαση-Πλαίσιο (ακόμη και τα Σκόπια, που δεν ανήκουν στην ΕΕ, εναρμονίστηκαν). Η ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία της Απόφασης-Πλαισίου 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, ώστε να πάψει η επιβολή εξοντωτικών ποινών πολυετών καθείρξεων καθώς και αυτής της έσχατης των ποινών, δηλαδή της ισόβιας κάθειρξης, εις βάρος των εμπλακέντων με τα ναρκωτικά και, κυρίως, εις βάρος νέων ανθρώπων, που, ως γνωστό, κρίνονται και χαρακτηρίζονται ως δήθεν έμποροι ναρκωτικών, ενώ είναι άρρωστοι χρήστες. Όπως είναι γνωστό, η Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ καθορίζει τα συστατικά χαρακτηριστικά των εγκληματικών πράξεων για τη διακίνηση ναρκωτικών και επιβάλει την υποχρέωση στα κράτη μέλη της ΕΕ να καθορίσουν στην εθνική νομοθεσία τους, για αυτές τις εγκληματικές πράξεις, μία μέγιστη ποινή, κυμαινόμενη σε ελάχιστο και μέγιστο όριο. Αυτή η απόφαση στο χώρο της Ελευθερίας Ασφάλειας και Δικαιοσύνης της ΕΕ αποτελεί πλέον ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία, είναι μέρος του τρίτου πυλώνα της ΕΕ, σύμφωνα με την συνθήκη του Maastricht και δεσμεύει τα κράτη μέλη για την εφαρμογή της.
4. Την άδικη διάκριση κατά των κρατουμένων για ναρκωτικά με τις «επιβαρυντικές περιστάσεις», διότι απολύονται μετά την έκτιση των 4/5 της ποινής τους, ενώ οι καταδικασθέντες για οτιδήποτε άλλο αδίκημα εκτίουν τα 3/5 της ποινής (το 90% των κατηγορουμένων, καταδικασθέντων και υπόδικων, έχει υπαχθεί και ανήκει σε αυτή την κατηγορία και, όπως προκύπτει από τις στατιστικές, στην κατηγορία αυτή υπάγονται κυρίως νεαροί τοξικομανείς, που χαρακτηρίστηκαν, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και τον τρόπο της εφαρμογής της από τα δικαστήρια, ως έμποροι και όχι ως ασθενείς δεόμενοι ιατρικής φροντίδας και θεραπείας. Σημειώνεται ότι στην Ιταλία με πληθυσμό 57 εκατομμύρια, οι κρατούμενοι με την κατηγορία του εμπόρου ναρκωτικών είναι 120, ενώ στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον 5.000).
5. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης Rec (2006) 2 - Ευρωπαϊκοί σωφρονιστικοί κανόνες (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 11.01.06).
Η Σύσταση θεσπίζει τους κανονισμούς των ευρωπαϊκών φυλακών και τονίζει ότι πρέπει να εξασφαλίζονται συνθήκες φυλάκισης οι οποίες δεν προσβάλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και οι οποίες προσφέρουν ουσιαστικές επαγγελματικές δραστηριότητες και προγράμματα μεταχείρισης στους κρατούμενους, έτσι ώστε να προετοιμάζονται για την επανένταξή τους στην κοινωνία.
6. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης Rec (2003) 22 - Η υπό όρους απόλυση (απόλυση επί λόγω τιμής) (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 24.09.03).
Με τη Σύσταση η Επιτροπή Υπουργών κρίνει ότι είναι προς το συμφέρον των κρατών μελών της ΕΕ να καθιερώσουν κοινές αρχές αναφορικά με την εφαρμογή των ποινών κατά της ελευθερίας προς τον σκοπό της ενίσχυσης της διεθνούς συνεργασίας σ’ αυτόν τον τομέα. Επίσης αναγνώρισε ότι η απόλυση υπό όρους είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά και εποικοδομητικά μέσα για την πρόληψη της υποτροπής στο έγκλημα και την προαγωγή της αποκατάστασης, που θα προσφέρει στον κρατούμενο μια σχεδιασμένη, υπό βοήθεια και επίβλεψη, επανένταξη στην κοινωνία. Επίσης κρίνει, ότι το οικονομικό κόστος της φυλάκισης θέτει ένα σοβαρό βάρος στην κοινωνία και ότι η έρευνα έχει δείξει πως η κράτηση έχει συχνά αντίστροφα αποτελέσματα και αποτυγχάνει να επανεντάξει τους καταδικασμένους. Κρίνει, συνεπώς, ότι είναι επιθυμητό να μειωθεί η διάρκεια των καταδικών σε ποινές φυλάκισης όσο είναι δυνατόν περισσότερο και ότι η απόλυση με όρους πριν από την πλήρη έκτιση της ποινής είναι ένα σημαντικό μέσο προς τον σκοπό αυτό. Η νομοθεσία και η πρακτική της απόλυσης υπό όρους θα πρέπει να συμμορφώνονται προς τις θεμελιώδεις αρχές των δημοκρατικών κρατών, που διέπονται από τους κανόνες του δικαίου, των οποίων πρωταρχικός στόχος είναι η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη νομολογία των οργάνων στα οποία είναι ανατεθειμένη η εφαρμογή της.
7. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης Rec (2003) 23 - Αντιμετώπιση από τις διοικήσεις των φυλακών των ισοβιτών και των άλλων βαρυποινιτών κρατούμενων (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 09.10.03).
Η Επιτροπή εκτίμησε ότι θα πρέπει να παρέχονται στους κρατούμενους συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης και ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τρόπους που να αρμόζουν στις ατομικές περιστάσεις και να συμφωνούν με τις αρχές της δικαιοσύνης, της επιείκειας και της αμεροληψίας. Επίσης εκτίμησε ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής, στα κράτη μέλη της ΕΕ, έχει προκαλέσει μια αύξηση της επιβολής των ποινών ισόβιας κάθειρξης, η οποία συμβάλει στον υπερκορεσμό των φυλακών, που βλάπτει την αποτελεσματική και ανθρώπινη αντιμετώπιση των κρατούμενων (τουλάχιστον 20% των κρατούμενων στις ελληνικές φυλακές είναι ισοβίτες). Επίσης η νομοθεσία και η πρακτική αναφορικά με την αντιμετώπιση των κρατούμενων θα πρέπει να συμφωνεί με τις απαιτήσεις που περιέχονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη νομολογία των οργάνων εφαρμογής της.
8. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης R (99) 22 - Υπερκορεσμός των φυλακών και πληθωρισμός του πληθυσμού των φυλακών - μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 30.09.99). Η Επιτροπή εκτίμησε ότι ο υπερκορεσμός των φυλακών και η αύξηση του πληθυσμού των φυλακών αποτελούν μέγιστη πρόκληση για τις σωφρονιστικές διοικήσεις και το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης στο σύνολό του, τόσο από την άποψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο και στον τομέα της αποδοτικής διαχείρισης των σωφρονιστικών καταστημάτων. Η στέρηση της ελευθερίας θα πρέπει να θεωρείται ως κύρωση ή μέτρο της τελευταίας καταφυγής και γι’ αυτό θα πρέπει να προβλέπεται μόνον, όταν η σοβαρότητα του εγκλήματος θα καθιστούσε κάθε άλλη κύρωση ή μέτρο αναμφίβολα ακατάλληλη. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο της αποεγκληματοποίησης ορισμένων τύπων εγκλημάτων ή να τα αναταξινομήσουν έτσι ώστε να μην επισύρουν ποινές που συνεπάγονται στέρηση της ελευθερίας.
9. Την άμεση εφαρμογή της Σύστασης R (89) 12 – Η εκπαίδευση στη φυλακή (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 13.10.89).
Η Επιτροπή εκτίμησε τη σημασία της εκπαίδευσης στην ανάπτυξη του ατόμου και της κοινότητας καθώς επίσης και ότι το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι θεμελιώδες. Επίσης έκρινε ότι η εκπαίδευση στη φυλακή είναι ένας σημαντικός δρόμος για τη διευκόλυνση της επιστροφής του κρατούμενου στην κοινότητα.
10. Την άμεση εφαρμογή της Απόφαση Res (76) 10 - Αναφορικά με ορισμένα ποινικά μέτρα υποκατάστασης της στερητικής της ελευθερίας ποινής (υιοθετήθηκε από την Επιτροπή Υπουργών στις 09.03.76).
Η Επιτροπή εκτίμησε ότι είναι προς το συμφέρον των κρατών μελών της ΕΕ να καθιερώσουν κοινές αρχές αντεγκληματικής πολιτικής και τη θέσπιση εναλλακτικών μέτρων κράτησης, τα οποία προ πολλού έχουν καθιερωθεί στην ΕΕ, όπως η αναστολή της ποινής και η τοποθέτηση υπό επιτήρηση, καθώς επίσης και η καθιέρωση του θεσμού κοινωφελούς εργασίας.
11. Την παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη συμμόρφωση με τις ανωτέρω Αποφάσεις και Οδηγίες της ΕΕ και για την οικονομική αποζημίωση όλων των κρατουμένων για τις απάνθρωπες και εξοντωτικές συνθήκες διαβίωσης στις φυλακές. Επίσης την οικονομική αποζημίωση των κρατούμενων για υποθέσεις ναρκωτικών γιατί δεν δικάστηκαν σύμφωνα με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, που ισχύει από 25.10.04, αλλά και για όσους δικάστηκαν πριν την ισχύ της Απόφασης δεν μετριάστηκε η ποινή τους μετά την 25.10.04 σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία. Να δοθεί χάρη και να μειωθεί η ποινή όλων των κρατούμενων κατά πέντε έτη, συμπεριλαμβανομένου και των ισοβιτών, στα πλαίσια αναγνώρισης των δικαιωμάτων των κρατουμένων και εναρμόνισης της εθνικής νομοθεσίας με την Απόφαση-Πλαίσιο 2004/757/ ΔΕΥ, όπως έκανε η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Ιταλία, και να εφαρμοστεί ειδικό καθεστώς ποινών για τους μη υπότροπους, όπως ισχύει στα κράτη μέλη της ΕΕ.
Ο Πρόεδρος της Ένωσης Πολιτών ζήτησε ακρόαση από τον αξιότιμο κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος την απεδέχθη, για να του εκθέσει τα προβλήματα όλων των κρατούμενων καθώς επίσης και τις απαράδεκτες συνθήκες του δικαστικού και σωφρονιστικού συστήματος, που δεν τιμούν τη χώρα μας, ούτε τον πολιτισμό μας, ώστε να επιλυθούν και να αντιμετωπίζονται στο εξής οι κρατούμενοι ως ανθρώπινα όντα, ως πολίτες και ως άνθρωποι με ανάγκες αλλά και με αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα. Η Ένωση Πολιτών, εξακολουθώντας να παρέχει με την ίδια αποφασιστικότητα την αμέριστη συμπαράστασή της στους κρατούμενους (καταδικασμένους και υπόδικους) εύχεται και ελπίζει, ότι, επί τέλους, θα γίνουν πράξη οι απαιτούμενες άμεσες και κατεπείγουσες ενέργειες, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, προκειμένου να ανατείλει το φως της Δικαιοσύνης στον σημερινό ερεβώδη χώρο των φυλακών.
ϊ
